თამრიკო ბოლქვაძე: - პოლიტიკოსებზე რომ აღარაფერი ვთქვა, იმ ადამიანებმაც, ვისაც პოლიტიკისა არაფერი გაეგებათ, ძალიან კარგად იციან, თუ ვინ არის ლოთი ქობალია. ქობალია მხოლოდ ოდიოზური ფიგურა კი არა, კაცის მკვლელია და ვერავინ დამაჯერებს, რომ ყოფილმა პრემიერ-მინისტრმა, როცა ქობალია გვერდით დაიყენა, არ იცოდა, საქმე ვისთან ჰქონდა.

- ნოღაიდელსა და ქობალიას შორის საოცარი პარალელი არსებობს.

- ზვიად გამსახურდია გროზნოდან საქართველოში სწორედ ლოთი ქობალიას დაჟინებული ჩიჩინით ჩამოვიდა, მაგრამ ქობალიამ მას უღალატა და ტყე-ღრეში დატოვა. სხვათა შორის, გროზნოდან ჩამოსული ზვიად გამსახურდია ქობალიას სახლში ცხოვრობდა, მაგრამ როგორც გამსახურდიას დაცვის ერთ-ერთმა წევრმა მოგვიანებით განაცხადა, ერთ დღეს, ზვიადს თავისი ნივთები სახლიდან გამოტანილი დახვდა. პრეზიდენტმა იკითხა, რა ხდებაო და ქობალიამ უპასუხა, რემონტს ვიწყებო. ამ ეპიზოდიდან დასკვნის გაკეთება ნებისმიერს შეუძლია...

სხვათა შორის, ჩემს სახლში ერთი საინტერესო დოკუმენტი ინახება. ესაა ვიდეო-კასეტა, რომელზეც ქობალიას გვარდიელია აღბეჭდილი. მას წითელი ჯვრის მოპარული მანქანით, ქობალიას გვარდიელების მიერ დახვრეტილი სამხედრო ტყვეების საბუთები, უშიშროებისა და შს სამინისტროების შეუვსები ბლანკები და დათო ბოლქვაძის WTN-ის სისხლიანი მოწმობა აფხაზეთში გადაჰქონდა. იმდროინდელი სამთავრობო ჯარების მიერ დაკავებული გვარდიელი ამბობს, რომ ეს საბუთები, ლოთი ქობალიას დავალებით, აფხაზეთში უნდა გადაეტანა და რუსებისა და აფხაზებისთვის გადაეცა. აქედან ჩანს, რომ ქობალიას რუსებისთვის უნდა ეპატაკა, დავალება შევასრულეო.

- ის დავალება, რომ ზვიად გამსახურდიას უღალატა. ლოთი ქობალია თავის დროზე, ანუ 1995 წელს იგორ გიორგაძემ გრუ-ს ბაზიდან აიყვანა, ანუ ამ კითხვაზე პასუხი თავისთავად გაცემულია. მოგეხსენებათ, სუკი-ს ყოფილი აგენტი არ არსებობს და თუ რუსეთის კა-გე-ბე-ში თავი ერთხელ შეყავი, ბოლომდე ასე დარჩები.

- დიახ, ორმა სასამართლომ დაუმტკიცა. სხვათა შორის, ერთ-ერთ ჩვენებაში კითხვაზე, თუ რატომ დახვრიტა ჟურნალისტი, ქობალია ამბობს, ბოლქვაძე ისე მომიყვანეს, როგორც დეზერტირიო. თუ დათო დეზერტირი ეგონა, აბა, ჩემი ძმის გასისხლიანებული მოწმობა აფხაზეთში როგორ გადაჰქონდათ? ისე, როგორც ვიცი, საერთაშორისო კონვენციით, დეზერტირის კი არა, ტყვის დახვრეტაც არ შეიძლება... დათო 1993 წლის 9 ნოემბერს დავასაფლავეთ. ერთი კვირის შემდეგ, მამაჩემი ხობში ჩავიდა და მოსახლეობას ჰკითხა, ხომ არ გინახავთ, შვილი ვინ მომიკლაო. დაახლოებით, 50 კაცმა უთხრა, რომ ეს ლოთი ქობალია იყო. ხობელებმა დეტალურად გაიხსენეს, თუ როგორ აჩვენებდა დათო ჟურნალისტის მოწმობას და ყვიროდა, ჟურნალისტი ვარ, არ მესროლოო. როგორ ჩაუვარდა მეგრელი ქალი ქობალიას ფეხებში, ლოთი, ეს ბიჭი დამნაშავე არაფერშია და არ მოკლაო... ქობალიამ დათოს “სტეჩკინიდან” ესროლა. ტყვია დათოს ლოყაში მოხვდა და მოძალადეს სახეში სისხლიანი კბილი შეაფურთხა. ამის შემდეგ ქობალიამ ჩემი ძმა ჩეჩნებს, აფხაზებსა და კაზაკებს გადაულოცა და მათ ბიჭს ავტომატის ჯერი დააცალეს. სხვათა შორის, ახლახანს ქობალიამ რამდენიმე ინტერვიუში განაცხადა, ვაღიარებ, რომ ჩემს გვერდით აფხაზები იყვნენ, მაგრამ ეს ის კარგი აფხაზები იყვნენ, რომლებიც საქართველოს მთლიანობის აღდგენაში მეხმარებოდნენო, მაგრამ ესენი ყველაზე პირსისხლიანი აფხაზები იყვნენ, რომლებიც სოხუმში ქართველების თავებით ფეხბურთს თამაშობდნენ.

- არ ვიცი, ამის შესახებ თავად მას ჰკითხე... კაცი, რომელსაც გვერდით აფხაზური ბატალიონი ედგა, ორი აზრი ხომ არ არსებობს, რომ რუსებთანაა შეკრული?

- ხელაღებით არაფრის მტკიცება არ შემიძლია, მაგრამ თუკი რგოლებს დიდ ჯაჭვად ავაწყობთ, ალბათ, ასეა...

- ნოღაიდელს მიაჩნია, რომ ქობალია მთელ ზუგდიდს აკონტროლებს, მაგრამ იმათ ტვინში ჩამახედა, ვინც დღემდე ზვიად გამსახურდიას საქმის ერთგულია და მის მოღალატეს, ანუ ლოთი ქობალიას მხარს უჭერს...

- ეს ტყუილია! გეტყვი, სინამდვილეში როგორც იყო. სამსახურში მივდიოდი და ტელევიზიის გვერდით, გამგეობის შენობის წინ, ლოთი ქობალია დავინახე. გავშეშდი, რადგან ჩემი ძმის მკვლელი პირისპირ პირველად ვნახე. მოკლედ, ნაბიჯი ვეღარ გადავდგი, მაგრამ როგორც ჩანს, განმგმირავი მზერით ვუყურებდი, ამიტომ, თვითონ მომიახლოვდა და მკითხა, ქალბატონო, ჩემგან რა გინდათო. - შე არაკაცო, ტელევიზიის გვერდით გაჭაჭანებას როგორ ბედავ-მეთქი, - მივუგე. - თქვენ ვინ ხართო? - დაინტერესდა. - ვინ ვარ და, დათო ბოლქვაძის და ვარ-მეთქი. სიტყვა დამთავრებული არ მქონდა, რომ ორი მანქანიდან რვა კაცი გადმოხტა და ჯაჭვი დამარტყა. მაშინ დამიწყო მტკიცება, დათო მე არ მომიკლავსო... თუ ქობალია ამაზე ამბობს, რომ თავისი უდანაშაულობა დამიმტკიცა, ეს ძალიან სასაცილოა!..

სხვათა შორის, პეტრე მამრაძემ ერთ ჩემს ახლობელს უთხრა, თავიდანვე ვაპროტესტებდი ლოთი ქობალიას ჩვენს პარტიაში შემოსვლასო...

- არა, ამას რა აზრი აქვს? კაცს, რომელმაც ეს ნაბიჯი გადადგა, ოფისში ვეახლო და მორალის კითხვა დავუწყო?

ლანჩხუთში ნოღაიდელი ხალხს ხვდებოდა და დედაჩემი მასთან გასაუბრებას შეეცადა, მაგრამ ამაოდ... საერთოდ, რომელ მორალზეა ლაპარაკი, როცა ნოღაიდელს პარტიაში სერიული მკვლელი ჰყავს?!

სხვათა შორის, მიუხედავად იმისა, რომ “პირველი არხის” ჟურნალისტის მოწმობა ვაჩვენე და აღვნიშნე, რომ ჩემი არშეშვებით ნოღაიდელის დაცვა კონსტიტუციას არღვევდა, გურიაში ნოღაიდელთან შეხვედრაზე არც მე შემიშვეს და განმიცხადეს, ეს პარტიული კრებაა და თქვენ მოწვეული არ ხართო. ჟურნალისტებმა სოლიდარობა გამომიცხადეს და დარბაზში შეყვანა დამიპირეს, მაგრამ დაცვამ ისე, რომ კამერებს ვერ დაენახა, წვივში ფეხი ჩამარტყა. ამის შემდეგ, ვანო, ისევ მეკითხები, ნოღაიდელთან რატომ არ მივდივარ?!

- სანდრო გირგვლიანის ამაზრზენი მკვლელობა, მართლაც, მტკივნეული იყო, მაგრამ იმ ოპოზიციას, რომელმაც ცხონებული ირინა ენუქიძე დროშასავით ააფრიალა, გვერდით ლოთი ქობალია უზის და მათი მორალი სად არის? დედაჩემმა ზვიად ძიძიგურს ჰკითხა: - ზვიად, როცა სასამართლოზე შენ და ზაურ ბოკუჩავას დახვრეტას გისჯიდნენ, წამოვდექი და ვთქვი, ახალგაზრდები არიან და დახვრეტა არ მიუსაჯოთო. ახლა, თვალებში შემომხედე და პასუხი გამეცი, დარბაზში რატომ არ მიშვებენ? ძიძიგურმა უპასუხა, შევეცდები, მოვაგვაროო და შეტრიალდა. დედაჩემმა მეორე კითხვაც დაუსვა, ქობალიაზე რას მეტყვიო. ძიძიგურმა მიუგო, ქობალიას დათო ბოლქვაძის მკვლელობა არ უმტკიცდებაო.

ყველა ოპონენტს, ვინც ქობალიას იცავს, ვეკითხები: თუ არსებობს პრეცედენტი, რომ განაჩენი ორმა სასამართლომ გამოიტანოს, ძალაშიც შევიდეს და ეს გადაწყვეტილება ვინმემ ეჭქვეშ დააყენოს? თუ ქობალია ახალი გარემოებების მოძებნას დაიწყებს და ვხვდები, ეს როგორც მოხდება...

- ნოღაიდელს ძალიან ბევრი ფული აქვს, არანაკლები აქვს ქობალიას და შეიძლება, ვინმე მოისყიდონ, ვინც დათოს მკვლელობას დაიბრალებს!.. ისე, საოცარია, ჟურნალისტები ქობალიასთან ციხეში დარბოდნენ, მაცივარი როგორ გიდგას და წნევამ ხომ არ აგიწიაო, თავიანთი დაღუპული კოლეგა კი ნაკლებად ახსოვდათ და დღესაც ასეა... ლუსტრაცია ჟურნალიოსტებსაც სჭირდებათ, რადგან როგორიც ერია, ისეთი ბერია, ანუ როგორიც ერია, ჟურნალისტიკაც ისეთია...

- რა თქმა უნდა, დიდი კომპრომატია!

- ამ კაცში იოტისოდენა სინანული რომ დამენახა, ჩემში ობიქეტურობის უფრო მეტი ხარიხსი იქნებოდა...

- ამას ვერ გეტყვი, მაგრამ მის მიმართ სხვა დამოკიდებულება გამიჩნდებოდა, მაგრამ ქობალია ჩემს ძმას, რომელიც თვითონ მოკლა, მარადიორობას აბრალებს და როგორ შეიძლება, მის მიმართ ობიექტურობის განცდა მქონდეს?

- ასეთ საქართველოში არ ვიცხოვრებ და პოლიტიკურ თავშესაფარს მოვითხოვ! ნოღაიდელს არანაირი უფლება არ აქვს, პოლიტიკაში იყოს. მისი ხელისუფლებაში მოსვლა საშიენელბა იქნება!..

სხვათა შორის, 2009 წლის გაზაფხულზე თუ ზაფხულში, დედაჩემი ლანჩხუთში იყო. იმ დროს ლანჩხუთში ნოღაიდელიც ჩავიდა და ხალხს ცისფერ მთებს შეპირდა. ამის შემდეგ დედაჩემმა სიტყვა ითხოვა და ნოღაიდელს მიმართა: - მე ჟურნალისტი და დაღუპული ჟურნალისტი დედა ვარ. რამდენჯერმე განაცხადეთ, ქობალიას დათო ბოლქვაძის მკვლელობა არ უმტკიცდებაო და ეს განცხადება რის საფუძველზე გააკეთეთ? ნოღაიდელმა უპასუხა, რომ მცდონოდა, ამ დარბაზში იქნებოდით, სხვანაირად მოვემზადებოდიო. ესაა პოლიტიკოსის პასუხი?

- ასეთი მცდელობა ადრე არაერთხელ ყოფილა, მაგრამ დათო ბოქლვაძის ტრაგედიას პოლიტიკური ქულების ჩასაწერად არავის გამოვაყენებინებ! მე არც ნოღაიდელის მილიონების მეშინია და არც - ქობალიას ნაძარცვის!

სხვათა შორის, როცა ემოციები ასე თუ ისე დაცხრა და 17 წლის მანძილზე მოპოვებული მასალების პა-სეანსი დავალაგე, ლოგიკური დასკვნა გავაკეთე: დათოს დახვრეტის შემდეგ, რუსებმა სამშვიდობოს სტატუსი ძალიან მალე მიიღეს, ანუ გაერო-ში ითქვა, სამოქალაქო ომის დროს ქართველები ისე გამხეცდნენ, რომ ჟურნალისტებსაც არ ზოგავენ და მათმა სარდალმა უცოხური სააგენტოს ჟურნალისტი დახვრიტაო... როგორც ჩანს, ქობალიამ შეკვეთა მიიღო.

- ალბათ, რუსებისგან. მაქვს ინფორმაცია, რომ დათოს დახვრეტის კასეტა არსებობს. არ ვიცი, ვინ იღებდა, მაგრამ როგორც ვიცი, ეს კასეტა გაერთიანებული ერების შტაბ-ბინაშია...